Wykrywanie białek – reakcja biuretowa

Reakcją charakterystyczną wykrywania wiązań peptydowych (―NH―CO―) jest reakcja biuretowa. Warunkiem zajścia tej reakcji jest występowanie przy najmniej dwóch wiązań peptydowych. W związku z tym reakcja ta nadaje się do wykrywania peptydów i białek. Nazwa tej reakcji pochodzi od biuretu (dimocznika) – najprostszego związku, przy którym reakcja ta zachodzi.

W środowisku zasadowym jony miedzi Cu²⁺ są kompleksowane przez wiązania peptydowe (―NH―CO―) w skutek czego pojawia się fioletowe zabarwienie roztworu. Donorem pary elektronowej wiązania koordynacyjnego jest atom azotu, a akceptorem jon miedzi Cu²⁺.

Reakcję biuretową można zastosować w analizie jakościowej (reakcja ta pozwala na wykrycie obecnych wiązań peptydowych w próbce), ale i w analizie ilościowej – intensywność zabarwienia zależy od liczby wiązań peptydowych i dlatego może być ona wykorzystywana do kolorymetrycznego oznaczania stężenia białek w próbkach. Reakcja biuretowa ma zastosowanie w laboratoriach diagnostycznych, dzięki czemu można wykryć białka w płynach ustrojowych (np. w krwi, moczu).